درمان‌های ارتودنسی
- صفحه اصلی
- درمان‌های ارتودنسی
فهرست مطالب
درمان‌های ارتودنسی
ارتودنسی شاخه‌ای از دندانپزشکی است که به تشخیص، پیشگیری و درمان ناهنجاری‌های دندانی و فکی می‌پردازد. این ناهنجاری‌ها ممکن است شامل دندان‌های کج، فاصله بین دندان‌ها، اوربایت، آندربایت و مشکلات مربوط به فک‌ها باشد. هدف از ارتودنسی بهبود عملکرد جویدن، صحبت کردن و افزایش اعتماد به نفس از طریق ایجاد یک لبخند زیبا و هماهنگ است. در این مقاله جامع، به بررسی کامل ارتودنسی، از انواع روش‌ها و وسایل تا مراحل درمان، مراقبت‌های پس از درمان و مزایا و معایب آن خواهیم پرداخت.
ارتودنسی چیست؟
ارتودنسی با استفاده از ابزارهای مختلفی مانند براکت‌ها، سیم‌ها، الاینرها و دستگاه‌های دیگر، دندان‌ها را به تدریج به موقعیت صحیح هدایت می‌کند. این درمان می‌تواند برای کودکان، نوجوانان و بزرگسالان انجام شود و نتایج آن معمولاً دائمی است
انواع روش‌های ارتودنسی دندان
ارتودنسی ثابت: رایج‌ترین نوع ارتودنسی است که از براکت‌ها و سیم‌ها برای حرکت دادن دندان‌ها استفاده می‌شود. براکت‌ها می‌توانند فلزی، سرامیکی یا شفاف باشند.
ارتودنسی متحرک: از دستگاه‌های قابل جابجایی مانند پلاک‌ها و ریتینرها استفاده می‌شود و معمولاً برای درمان مشکلات جزئی یا در ترکیب با ارتودنسی ثابت به کار می‌رود.
ارتودنسی نامرئی (اینویزیلاین): از الاینرهای شفاف و قابل جابجایی استفاده می‌شود که ظاهری نامرئی دارند و برای درمان بسیاری از مشکلات ارتودنسی مناسب هستند.
انواع وسایل ارتودنسی
براکت‌ها: به دندان‌ها چسبانده می‌شوند و با سیم‌های ارتودنسی به هم متصل می‌شوند.
سیم‌ها: نیروی لازم برای حرکت دادن دندان‌ها را فراهم می‌کنند.
الاینرها: سینی‌های شفاف و قابل جابجایی هستند که به تدریج جایگزین می‌شوند.
کش‌های ارتودنسی: برای اعمال نیروی اضافی و هدایت دندان‌ها به موقعیت دلخواه استفاده می‌شوند.
ریتینرها: پس از اتمام درمان برای حفظ نتایج استفاده می‌شوند.